فن آکسیال

فن آکسیال به دلیل ایجاد طیف وسیعی از آلیاژهای آلومینیوم با مقاومت بالا به سرعت توسعه یافته اند. این مجوزها با سرعت چرخشی لازم برای ایجاد فشار ارزشمند در حال کار هستند. فن آکسیال از نظریه کلاسیک کاملاً پیروی می کند و به "دانش فنی" کمتری نسبت به فن گریز از مرکز نیاز دارند. آنها ممکن است با توجه به چگونگی محدودیت جریان در سه طبقه بندی کلی قرار بگیرند:

•فن تهویه ای که در آن هوا باید از مجرایی جریان داشته باشد ، بنابراین آن را تشویق می کند تا وارد شود و پروانه را در جهت تقریبا محوری قرار دهد.

•دیافراگم یا فن نصب شده در حلقه که هوا از یک فضای هوای نسبتاً بزرگ به دیگری منتقل می شود.

•فن گردش در جایی که پروانه به طور آزاد در یك فضای نامحدود می چرخد.

واحدهای انتقال هوا در صنعت نساجی

فن آکسیال، همانطور که از نام آن وجود دارد هوا را به خود جلب می کند و به جلو می وزد ، که در محور فن حرکت می کند. هیچ تأثیر گریز از مرکز بر جریان هوا تولید نمی شود. راهنماها یا ونهای استاتور برای صاف کردن جریان هوا و بهبود کارآیی عمل می کنند. به طور کلی ، یک فن آکسیال برای یک سرعت بیشتر جریان با افزایش فشار نسبتاً کم و یک فن سانتریفیوژ برای سرعت نسبتاً کمتر جریان و افزایش فشار زیاد مناسب است. آنها برای تهیه هوای تازه ، مکیدن هوا از سنگرهای هوای برگشتی ، مکیدن هوا از فیلترهای دوار ، اگزوز هوا و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. بسته به هدف و مقدار هوای کار شده به اندازه و مواد فن تصمیم می گیرد.

تولید کنندگان فن های صنعتی زیادی وجود دارد ، اما آنها واقعاً چه کاری انجام می دهند. در بازارهای مرجع ، اصطلاح "فن صنعتی" تعریف مشخصی ندارد و در این مطلب می خواهیم فن آکسیال را توضیح دهیم و به بسیاری از سؤالات دیگر پاسخ دهیم.

فقط دو نوع اصلی از فن وجود دارد: فن آکسیال و فن های سانتریفیوژ. بسیاری از فن ها تحت طبقه بندی های مختلفی مانند صنعتی ، فنهای اگزوز ، فنهای اگزوز صنعتی ، هواساز و هواکش قرار می گیرند و بسیاری از اصطلاحات دیگر برای تعریف فن سانتریفیوژ یا فن محوری استفاده می شود.

فن آکسیال آن است که در آن هوای استخراج شده مجبور است به موازات شافت حرکت کند که پره ها در آن چرخانده می شوند. فن های سانتریفیوژ هوا را در زاویه های مناسب به ورودی فن می کشانند و با خم شدن و نیروی گریز از مرکز هوا را به سمت بیرون می چرخانند. پروانه می چرخد ​​، از هوای احتراق برای ورود فن در نزدیکی شافت استفاده می کند و به طور عمود از شافت به سمت باز در قسمت فن حرکت می کند. فن های محوری در زمینه های خاصی از کار ، فن گریز از مرکز را از نقطه نظر کاربردی جایگزین می کنند و در سرعت های خاص بالاتر با قطر پایین کار می کنند. یک فن محوری ، در جریان و فشار برابر ، تفاوتهای زیر را با یک سانتریفیوژ دارد:

- قطر پروانه كمتري دارد

- فشار دینامیکی بالاتری دارد

- سرعت عملكرد دارد

- سرعت محیطی بیشتر است

- بازده کمتری دارد و بنابراین مصرف انرژی بالاتری دارد

- بسیار پر صدا است

- به طور قابل توجهی کوچکتر و سبک تر و ارزان تر است

مهمترین داده های این مقایسه وزن ، سرعت کار و نویز است. مقایسه سرعت عمل نشان می دهد که همان مشخصات جریان و فشار در فن های محوری در عملکرد بالاتر و سرعت محیط نسبت به فن های گریز از مرکز قابل دستیابی است. از آنجا که محدودیت استرس در بدنهای دوار و سپس به سرعت محیطی آنها وجود دارد ، با اطمینان می توان گفت فشارهای یک مقدار مشخص به جای فن های محوری به راحتی با فن های سانتریفیوژ به دست می آید. فن های محوری بسیار پر سروصدا هستند ، اغلب اتفاق می افتد که برای داشتن سر و صدا ، فن محوری به استفاده از صدا خفه کن نیاز دارد ، در جایی که نیازی به فن گریز از مرکز نخواهد بود.

فن کم فشار گریز از مرکز این جنبه های منفی با وزن کم ، فضای کمتر و هزینه کمتری مخالف هستند. استفاده از فن آکسیال در محدوده فشار کم است. بازده حاصل شده توسط فن آکسیال، به ویژه اگر از اندازه قابل توجهی برخوردار باشد ، بسیار نزدیک به موارد قابل دستیابی با فن شعاعی است. یکی دیگر از عناصر که معمولاً برای استفاده از فن محوری کار می کند ، موازی بودن دو نازل مکش و تخلیه و در نتیجه قرار دادن آسان آن است ، جایی که فن محوری چیزی جز قطعه ای از لوله نمی شود.

برای خرید فن آکسیال اینجا کلیک کنید.